برداشت‌های آشفته از بوم‌گردی در ایران؛ ضرورت نظارت بر فعالیت‌ها

به نقل از سایت اخبار فرهنگی و گردشگری :  امروزه شاید بیش از هر زمان دیگری در طول تاریخ متوجه و نگران تأثیرات اقتصادی، زیست‌محیطی و فرهنگی-اجتماعی ناشی از فعالیت صنایع گوناگون هستیم. وابستگی و گستره وسیع فعالیت‌ها نیز میزان همپوشی اثرات را تا میزان زیادی افزایش داده است. در طی سه دهه گذشته چالش‌های زیست‌محیطی همواره یکی از دغدغه‌های جهان امروز و به‌ویژه کشورهای درحال توسعه بوده است. افزایش جمعیت، نیاز به استخراج از منابع گوناگون محیط ‌زیست برای تأمین نیازهای صنایع و معیشت مردم و همچنین مدیریت نادرست، از جمله دلایل وارد آمدن آسیب‌های جدی به طبیعت هستند؛ آسیب‌هایی که در بسیاری از موارد می‌توانند فرهنگ و جامعه یک منطقه را تحت تأثیر خود قرار دهند. بنابراین شاهد هستیم که هر روزه بر شمار صنایعی که به دامنه پیامدهای زیست‌محیطی و اجتماعی فعالیت‌های خود توجه می‌کنند افزوده می‌شود. در این میان، گردشگری به‌عنوان بزرگترین صنعت خدماتی در دنیا نقش مؤثری در بهبود یا تخریب منابع زیست‌محیطی داشته است. به‌همین جهت در چند دهه اخیر فعالان و دست‌اندرکاران این صنعت با ترویج رویکرد پایداری و معرفی برخی از انواع خاص گردشگری پایدار، همچون بوم‌گردی، سعی در تعدیل اثرات منفی گردشگری داشته‌اند. در طی دو دهه گذشته، بوم‌گردی رشد بسیار قابل توجهی در جهان داشته، به گونه‌ای که اکنون سهمی ۲۰درصدی از بازار بین‌المللی گردشگری در اختیار دارد و هر ساله رشدی برابر ۱۰تا۳۰درصدی را تجربه می‌کند. البته این بدان معنا نیست که بوم‌گردی چاره‌ای نهایی برای کنترل پیامدهای منفی زیست‌محیطی و اجتماعی گردشگری است؛ چرا که مناطق بسیاری در دنیا از پیامدهای زیان‌بار فعالیت‌های مدیریت نشده بوم‌گردی دچار خسارت‌ شده‌اند. حال پرسش این است که شرایط بوم‌گردی و روند مدیریت فعالیت‌های آن در ایران به چه نحو است؟
109
0 0